Na papryce występuje wiele gatunków szkodników wyrządzających szkody o znaczeniu gospodarczym.
W obiektach ogrzewanych (szklarnie i tunele foliowe) powszechnie występują:
- mszyce (brzoskwiniowa Myzus persicae, ziemniaczana smugowa Macrosiphum euphorbiae),
- wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci),
- wciornastek zachodni (Frankliniella occidentalis),
- przędziorek chmielowiec(Tetranychus urticae)
- przędziorek szklarniowiec (T. cinnabaribnus),
- miniarka psiankowianka (Liriomyza bryoniae).
Szkodniki te uszkadzają głównie liście. Przy masowym wystąpieniu opanowują także kwiaty, łodygi i owoce. W strefie korzeniowej występują ziemiórki (Sciaridae) i skoczogonki (Colembolla).
W Polsce, około 90% powierzchni upraw papryki przypada na produkcję polową i w nieogrzewanych tunelach foliowych. Są one lokalizowane na gruntach ornych, przeważnie w pobliżu zabudowań. Konsekwencją tego sposobu produkcji jest obecność znacznie większej liczby gatunków szkodników niż w szklarniach.
Oprócz wyżej wymienionych gatunków (za wyjątkiem wciornastka zachodniego, przędziorka szklarniowca i miniarki psiankowianki), w tunelach foliowych masowo mogą wystąpić, uszkadzające liście: miniarka niewybredka (Phytomyza atricornis), miniarka powszechnianka (Liriomyza strigata), gąsienice piętnówek (Mamestra spp.), błyszczki jarzynówki (Plusia gamma) lub paciepnicy ziemniaczanej (Hydroecia micacea) oraz szkodniki glebowe (rolnice, drutowce i pędraki), a także skoczogonki. W ostatnich latach istotne szkody wyrządzają zmieniki (Lygus spp.), a zwłaszcza zmienik lucernowiec (Lygus rugulipennis). Zmieniki nakłuwają zawiązki, w wyniku czego w okresie wybarwiania, na powierzchni owocu pozostają zielone otoczki.
Żródło: Ekologiczne metody uprawy Papryki w Gruncie i Pod Osłonami Materiały dla rolników Praca zbiorowa pod redakcją prof. dr hab. S. Kaniszewskiego