Rodzaje upraw

Uprawa w odkrytym gruncie

Paprykę w polu sadzi się na płaskim ale na glebach zlewnych można zastosować podwyższone zagony i redliny. Do formowania zagonów służą specjalne maszyny. Redliny wykonuje się przy pomocy rodeł do odredlania ziemniaków (po odredlaczu) na takich glebach stosuje sie wał gładki lub specjalnie maszyny do formatowania redlin.

Paprykę w pola można sadzić w rozstawie 40x60cm (zachowując co kilkanaście rzędów pas przejazdowy o szerokości 2 m) lub w systemie pasowo – rzędowym: 40 x 20 cm z odległością między pasami 70-80 cm. Przy mechanicznej obróbce gleby rozstawa rzędów musi być dostosowana do rozstawy kół ciągnika, która wynosi od 135 cm do 152 cm. W zależności od siły wzrostu odmian papryki na powierzchni 1m2 powinno rosnąć 4-6 roślin. Krępy pokrój słaborosnących odmian umożliwia ich uprawę bez żadnych podpór. W przypadku odmian, które wytwarzają dużą masę zieloną wskazane jest sadzanie przy palikach. Nawet wtedy jednak istnieje niebezpieczeństwo wyłamywania pędów podczas wiatru, dlatego zaleca się prowadzenie roślin przy sznurach rozpiętych poziomo między drewnianymi podporami. Między sznurami sadzi się 1-2 rzędy roślin.

Uprawa pod niskim okryciem

Poprawę warunków uprawowych w polu, można uzyskać przykrywając paprykę po sadzeniu cienką włókniną polipropylenową (17 g/m2). Jest to metoda stosunkowo tania i mało pracochłonna, a dająca duże efekty. Należy tak dobierać szerokość włókniny, aby przykryć nią co najmniej 2 rzędy roślin. Włókninę należy kłaść dość luźno, wprost na rośliny tuz po sadzeniu rozsady. Brzegi włókniny trzeba zabezpieczyć przed unoszeniem przez wiatr, przysypując ziemią lub okładając kamieniami, woreczkami z piaskiem itp. Okres przykrycia papryki trwa przeciętnie 4 tygodnie, w lata chłodne nieco dłużej. Włóknina jest przewiewna co pozwala na zapylenie pierwszych kwiatów (papryka jest samopylna) i zawiązanie owoców pod osłoną. Włókninę należy zdejmować w dzień pochmurny, aby uniknąć oparzenia roślin w czasie silnej operacji słonecznej. Efektywne, choć droższe i bardziej pracochłonne jest osłonienie papryki folią położoną na konstrukcji (niski tunel). Do okrywania tuneli (60 cm wysokości i 120 cm szerokości) zaleca się stosowanie folii o grubości 0,08 mm i szerokości 2mm. Tunele niskie wymagają wietrzenia, gdy temperatura pod osłoną podniesie się powyżej 30oC. Wietrzy się tunele poprzez podnoszenie boków folii na całej długości tunelu. Osłonę z folii należy usunąć, gdy rośliny dobrze się rozrosną, tj. od połowy lipca. Ze względu na małą wysokość tunelu trudno jest w nim zainstalować podpory. Można jednak do nich podwiązać rośliny na sznurkach pionowych lub rozciągnąć linki poziome w poprzez konstrukcji. Po całkowitym usunięciu tunelu można przy każdej roślinie wbić palik i do niego przywiązać paprykę.

Uprawa papryki pod osłonami

Ze względu na wymagania klimatyczne papryki najlepsze efekty uzyskuje się w uprawie pod oslonami. Do upraw najwcześniejszych (sadzenie od stycznia do połowy marca) przydatne są tylko szklarnie ogrzewane. Do końca kwietnia paprykę można sadzić w ogrzewanych tunelach, gdzie możliwe jest utrzymanie temperatury powietrza na poziomie min 17oC.W późniejszych terminach nasadzeń (maj-czerwiec) wykorzystuje się osłony bez ogrzewania. Jako mechaniczne zabezpieczenie przed inwazją szkodników, na drzwiach i wietrznikach powinny być zainstalowane siatki ochronne w średnicy oczek ok 1-4mm. Pod osłonami, również należy stosować zmianowanie, które poprawia właściwości gleby i ogranicza rozwój patogenów. Paprykę można uprawiać na zmianę z sałatą, rzodkiewką, fasolą szparagową.