Ochrona papryki przed szkodnikami

Na papryce występuje wiele gatunków szkodników wyrządzających szkody o znaczeniu gospodarczym.

W obiektach ogrzewanych (szklarnie i tunele foliowe) powszechnie występują:

mszyce (brzoskwiniowa Myzus persicae, ziemniaczana smugowa Macrosiphum euphorbiae),
wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci),
wciornastek zachodni (Frankliniella occidentalis),
przędziorek chmielowiec(Tetranychus urticae)
przędziorek szklarniowiec (T. cinnabaribnus),
miniarka psiankowianka (Liriomyza bryoniae).

Szkodniki te uszkadzają głównie liście. Przy masowym wystąpieniu opanowują także kwiaty, łodygi i owoce. W strefie korzeniowej występują ziemiórki (Sciaridae) i skoczogonki (Colembolla).

W Polsce, około 90% powierzchni upraw papryki przypada na produkcję polową i w nieogrzewanych tunelach foliowych. Są one lokalizowane na gruntach ornych, przeważnie w pobliżu zabudowań. Konsekwencją tego sposobu produkcji jest obecność znacznie większej liczby gatunków szkodników niż w szklarniach.

Oprócz wyżej wymienionych gatunków (za wyjątkiem wciornastka zachodniego, przędziorka szklarniowca i miniarki psiankowianki), w tunelach foliowych masowo mogą wystąpić, uszkadzające liście: miniarka niewybredka (Phytomyza atricornis), miniarka powszechnianka (Liriomyza strigata), gąsienice piętnówek (Mamestra spp.), błyszczki jarzynówki (Plusia gamma) lub paciepnicy ziemniaczanej (Hydroecia micacea) oraz szkodniki glebowe (rolnice, drutowce i pędraki), a także skoczogonki. W ostatnich latach istotne szkody wyrządzają zmieniki (Lygus spp.), a zwłaszcza zmienik lucernowiec (Lygus rugulipennis). Zmieniki nakłuwają zawiązki, w wyniku czego w okresie wybarwiania, na powierzchni owocu pozostają zielone otoczki.

Żródło: Ekologiczne metody uprawy Papryki w Gruncie i Pod Osłonami Materiały dla rolników Praca zbiorowa pod redakcją prof. dr hab. S. Kaniszewskiego

Gmina Jedlińsk